Dziś troszkę o historii analizy kolorystycznej.
Za prekursora analizy kolorystycznej uważa się szwajcarskiego malarza i artystę Johannesa Itten. Żył on w latach 1888-1967
i znany był z bardzo ekscentrycznych strojów, a także był wegetarianinem w związku z tym budził wiele sensacji w tamtych czasach.
Johannes Itten napisał pierwszy podręcznik do koloryzacji, zajmował się również uczeniem i wykładaniem zagadnień kolorystycznych.
W swojej książce "Sztuka koloru", która została wydana w 1961 roku sugerował, że każdego człowieka na podstawie jego kolorystyki, można przyporządkować do jednej z 4 grup, za inspirację do nazwania i opisu tych grup posłużyły mu PORY ROKU.
W tym samym czasie w Ameryce Suzanne Caygill projektantka i konsultantka kreacji hollywoodzkich gwiazd również zaczęła zauważać, że każda osoba ma pewne cechy, do których można dopasować zestawy kolorów. Suzanne z racji wykonywania swojego zawodu pracowała z ludźmi o różnych kolorach skóry, włosów i oczu.
Odkryła, że mimo różnic w wyglądzie zewnętrznym, do każdego człowieka można dopasować jeden z czterech opracowanych przez nią zestawów barw, w których ta osoba wygląda najlepiej.
Projektantka spopularyzowała swoją teorię i zaczęła prowadzenie kursów umiejętności dobierania kolorów.
W swojej książce "Essence of You" posłóżyła się wymyślonymi przez Ittena porami roku, dając początek analizie kolorystycznej jaką znamy dzisiaj.
Kolorowe lata siedemdziesiąte przyniosły największą modę na analizę kolorystyczną.
Ludzie, którzy zajmowali się analizą kolorystyczną ścigali się w proponowaniu własnego klucza doboru palety barw idealnej dla każdego.
Większość teorii była jednak bardzo skomplikowana i trudna do zastosowania w praktyce, przez osoby, które miały małe doświadczenie z modą i kolorem.
W 1975 roku ukazał sie poradnik autorstwa Deborah Chase "The Medically Based No Nonsense Beauty Book", w którym Chase wyjaśniła, że kolor skóry jest wypadkową koloru trzech podstawowych pigmentów: melaniny, karotenu oraz hemoglobiny, których proporcje względem siebie odpowiadają za nasz unikatowy kolor skóry.
Dlatego skóra jest bardzo ważnym wyznacznikiem typu kolorystycznego.
W 1977 roku bardzo dużą popularność zdobył poradnik Carole Jackson "Color Me Beautiful", w którym autorka proponowała 30 specjalnie wybranych kolorów dla każdej pory roku.
W 1995 roku zmieniono podstawy analizy kolorystycznej proponując 12 typów kolorystycznych w miejsce istniejących 4.
Wg Mary Spillane i Christine Sherlock nie można było wyróżnić tylko 4 pór roku, ponieważ granica między nimi jest bardzo płynna
i łączenie poszczególnych pór roku lepiej klasyfikuje typy kolorystyczne ludzi.
Swoją teorię opublikowały w książce "Color Me Beatiful's Looking Your Best".
Analiza kolorystyczna to bardzo rozwojowa dziedzina, aby jak najbardziej dopasować kolory, które podkreślają indywidualne cechy każdej osoby, powstają nowe coraz dokładniejsze metody.
Obecnie najnowszą teorią jest analiza kolorystyczna wg 16 typów kolorystycznych, jednak jeszcze niewielu stylistów na rynku wykonuje analizę w oparciu o tą najnowszą metodę.
Usługa analizy kolorystycznej, którą ja wykonuję jest w oparciu o najnowszą metodę wg 16 typów kolorystycznych na podstawie specjalistycznego (unikatowego) programu komputerowego autorstwa Małgorzaty Gawrońskiej, wizażystki i szkoleniowca z ponad 20 letnim doświadczeniem, a także właścicielki Profesjonalnej Szkoły Wizażu i Stylizacj AESTHETIC.
Zapraszam.
Dzięki możliwościom wykonania takiej analizy on line usługa ta jest dostępna dla każdego, kto mieszka w dowolnym miejscu na świecie.